زنجیرۀ موردنیاز غذای انسان را گروه پروتئین‌ها، چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها، مواد معدنی، ویتامین و آب تشکیل می دهد تا منجر به رشد و سلامت اندام ، اعضا و یاخته‌های بدن گردد. گروه غذایی اشاره شده با طی فعل و انفعالاتی که طی مسیر رسیدن به معده حاصل می گردد، قابل جذب شده و انرژی لازم را برای ادامۀ بقای بدن تولید می نمایند.
اما اصطلاح رژیم درمانی (Diet-therapy) به معنای استفاده از رژیم غذایی جهت حفظ سلامت افراد سالم و کمک به روند درمانی افراد بیمار است. نه فقط برای بیماران بلکه برای افراد سالم نیز است. در تعریف دیگر رژیم درمانی، به اصول علم تغذیه که ارزش مواد غذایی و شیوۀ تغذیه مناسب را توضیح می دهد ، اطلاق می گردد. از علم رژیم درمانی در انتخاب نوع رژیم غذایی لازم در بیماری‌های مختلف استفاده می گردد.
مردم به دلایل مختلفی به رژیم غذایی گیاهخواری روی می‌آورند ، مهمترین دلیل این گرایش را می توان در سلامتی انسان خلاصه نمود. اعتقادات مذهبی، اهمیت به حقوق حیوانات ، استفادۀ آنتی‌بیوتیک‌ها و هورمون‌ها در دام‌ها و یا تمایل به تغذیه از منابعی که مانع از مصرف بیش‌ازحد منابع طبیعی میشود. برخی از افراد رژیم گیاهخواری را به دلایل اقتصادی انتخاب می کنند . اما امروزه و به‌واسطهٔ دسترسی به محصولات تازۀ گیاهی، افزایش تعداد رستوران‌های گیاهی و آشنایی و تاثیر فرهنگ غذایی ملل مختلف که بر پایۀ گیاهان بنا شده ، گیاهخواری را به رژیم غذایی جذاب و در دسترس تبدیل نموده است.
ممکن است. گیاه‌خواران در مقایسه با گوشت‌خواران، میزان کمتری کلسترول و چربی اشباع مصرف می نمایند و در مقابل از مقدار بیشتری ویتامین C و E، فیبرهای غذایی، فولیک اسید، پتاسیم، منیزیم و فیتوکمیکال‌ها (مواد شیمیایی گیاهی)، نظیر کاروتنوئید و فلاونوئید بهره می برند . تمام این تعاریف به این معناست که این افراد دارای کلسترول و کلسترول بد (BAD) پایین، فشارخون پایین و شاخص تودهٔ بدنی (BMI) پایین خواهند بود که همگی موجب طول عمر و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن میشود.
از آنجایی که در علم پزشکی همواره اما و اگرهایی وجود دارد و هیچ چیز قطعی نیست ، همچنان اطلاعات کافی جهت بیان چگونگی تأثیر رژیم غذایی گیاهخواری بر سلامت طولانی‌مدت وجود ندارد. زیرا دسترسی به اطلاعات و پی‌بردن تأثیر گیاهخواری و اینکه آیا شخص گیاهخوار دخانیات مصرف می نماید یا خیر ، عدم نوشیدن بیش‌ازحد الکل و انجام ورزش کافی، امری دشوار است؛
اکثر قریب به اتفاق پژوهش ها حاکی از آن است که مصرف میزان بالای میوه و سبزی خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. شواهد تجربی نیز حاکی از آن است که بروز سرطان در گیاه‌خواران نسبت به غیر گیاه‌خواران کمتر است؛ هرچند این تفاوت چندان فاحش نیست. رژیم گیاهخواری موجب میشود تا راحت‌تر 5 وعدهٔ پیشنهادی میوه و سبزی روزانه را مصرف کنیم؛ اما رژیم منحصراً گیاهخواری لزوماً بهتر از رژیم گیاهی که مصرف مرغ و ماهی را نیز سفارش می‌کند نیست. به‌عنوان‌مثال، در تحلیل تجمیعی داده‌های مطالعهٔ گیاه‌خواران آکسفورد و EPIC-Oxford، خطر ابتلای مصرف‌کنندگان ماهی به برخی سرطان‌ها کمتر از گیاه‌خواران بود.
اگر خوردن گوشت قرمز را کنار بگذارید (چه گیاهخوار بشوید و چه نشوید)، یکی از ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان رودهٔ بزرگ را حذف کرده‌اید. این موضوع که آیا اجتناب از مصرف تمام محصولات حیوانی موجب کاهش بیشتر خطرات میشود یا خیر همچنان در پرده ای از ابهام است. سطح مواد سرطان‌زای بالقوه در رودهٔ بزرگ گیاه‌خواران معمولاً کم است؛ اما مطالعاتی که به مقایسهٔ نرخ سرطان در گیاه‌خواران و غیر گیاه‌خواران پرداخته‌اند حاکی از نتایج متناقض هستند.
درباره این سایت